Znany na świecie już przed wojną lekarz, pedagog i badacz dzieci, oddany im bez reszty, laureat licznych odznaczeń, zdolny pisarz, osoba wrażliwa, refleksyjna, symbol najcenniejszych wartości - te często powtarzane określenia, choć prawdziwe, nie oddają całej złożoności "najpiękniejszego człowieka" (jak nazywał Korczaka zaprzyjaźniony z nim Igor Newerly), który był postacią o wyjątkowo złożonej osobowości. I o tym także jest tak biografia - nie nadaje Korczakowi statusu pomnika, lecz ukazuje go jako człowieka z krwi i kości.

Miała rok, gdy żegnał się ze światem. Nigdy się nie spotkali. Trzydzieści pięć lat później otwiera jego szafę. Z czułością i fascynacją ogląda podszewki garniturów, odkrywa zagubione guziki, tubki kremów do golenia, bilety kolejowe, poplamione wciąż krawaty i zapiski na marginesach. Ze szpargałów, którymi nikt się nie zajmował, Anna Król układa na nowo opowieść o Jarosławie Iwaszkiewiczu, jednym z najważniejszych polskich pisarzy XX stulecia.

Odnalezione przedmioty prowadzą do jego spraw codziennych, uczuć i literatury. Dlaczego tak obsesyjnie notował w tanich brulionach? O czym rozmawiał z psem? Czego wstydził się przed ukochanym? Niczym w filmowym scenariuszu, drobiazgowa dokumentacja pozwala stworzyć sceny z życia Iwaszkiewicza i towarzyszyć mu w najintymniejszych momentach.

Intensywna i splątana biografia ukazana jako wielka ulotność. Piękna historia o tym, jak przemijamy. I jak niespodzianie czyjaś ciekawość przywraca do istnienia.